wojny z rosją klasa 6
Rosją w XVIIw. Wojna. – wojny Stefana Batorego o Inflanty – dymitriada i polska interwencja w Rosji – pokój w Polanowie daty:bitwa pod Kłuszynem (1610 r.),podpisania pokoju w Polanowie (1634 r.)pojęcia: piechota wybraniecka, dymitriada, Kreml, bojarosoby: Stanisław Żółkiewski, Stefan Batory. Geneza konfliktu.
Obecnie jest to wojna na wyniszczenie, w której obie strony ponoszą ogromne straty. W bitwie na Donbasie główne siły rosyjskie powoli zdobywają terytorium, ale nie udaje im się okrążyć i zniszczyć sił ukraińskich. Ukraińcy kontratakują lokalnie na skrzydłach w rejonie Chersonia i Charkowa. Trwa impas, teraz są trzy scenariusze Na południu Rosjanie wkładają duży wysiłek w umocnienie swojej okupacji zdobytego terytorium, aby zabezpieczyć most lądowy do zdobytego przez nich w 2014 r. półwyspu krymskiego. Podczas gdy rosyjska armia musi teraz zmobilizować więcej personelu i przenosi na front coraz starszy sprzęt ze swoich strategicznych zapasów, siły Ukrainy są zaopatrywane w nowszy, ofensywny sprzęt wojskowy z krajów zachodnich. Strona rosyjska stara się zakłócić tę pomoc atakami rakietowymi dalekiego zasięgu. Jednak już teraz nie starcza jej precyzyjnie naprowadzanej amunicji, aby uderzać w takie dostawy na terenie całej Ukrainy. Od pewnego czasu trwa impas. "Gdybyśmy mieli sto HIMARS-ów, to byłaby inna wojna". Ukraina myśli o kontrofensywie, ale jej szanse trudno ocenić Wojna osiągnęła punkt zwrotny: od tego momentu może się ona rozwijać na kilka sposobów. Rosja może nadal dążyć do całkowitego zwycięstwa. Dla Moskwy oznaczałoby to zniszczenie armii ukraińskiej na wschód od Dniepru i przyłączenie do Rosji terenów, które chętnie nazywa Noworosją (Donbas i cała południowa Ukraina z Odessą i ewentualnie obwodem charkowskim). Putin chce też, by rząd w Kijowie upadł, a to, co zostanie z Ukrainy, było politycznie podporządkowane Rosji. Moskwa mogłaby się pewnie zadowolić także bardziej ograniczonym zwycięstwem. Oczekiwałaby jednak zachowania zdobytych terytoriów Donbasu i mostu lądowego do Krymu — obecnie okupowanych terenów obwodu chersońskiego i zaporoskiego. Dalsza część tekstu znajduje się pod materiałem wideo. Z drugiej strony Ukraina uznałaby zwycięstwo, gdyby udało jej się zepchnąć siły rosyjskie do miejsca, w którym stały przed inwazją z 24 lutego. Nierozstrzygalne zakończenie działań wojennych musiałoby zaś oznaczać zamrożenie konfliktu w jego obecnym stanie, ewentualnie z pewnymi korektami terytorialnymi. Walka na Donbasie Wiele wskazuje na to, że wynik walk o Donbas może okazać się kluczowym czynnikiem militarnym kształtującym dalszy przebieg wojny na Ukrainie — i ewentualnie warunki jej zakończenia lub przerwania. Nie wynika z tego jednak, że zwycięstwo jednej ze stron na Donbasie musiałoby oznaczać jej sukces w całym konflikcie. Nierozstrzygający wynik bitwy nie spowoduje też zamrożenia wojny. Kluczowe mogą być dwa czynniki: zmiana polityczna w walczących stronach, zwłaszcza w Rosji, oraz prowadzenie przez Zachód wojny zastępczej. Miasto Dobropillia na Donbasie Pomijając te zastrzeżenia, z szerokiej perspektywy bezpieczeństwa euroatlantyckiego zwycięstwo Rosji byłoby najbardziej niepożądanym wynikiem wojny. Taki scenariusz mógłby się zrealizować, gdyby np. zachodnia broń nie dotarła do ukraińskich oddziałów za Dnieprem wystarczająco szybko i w odpowiedniej ilości. Mogłoby nastąpić okrążenie głównych sił Ukrainy i ich zniszczenie w kotle Donbasu, co w konsekwencji doprowadziłoby do zajęcia przez Rosję terytorium całej wschodniej Ukrainy. Jeśli Rosja wygra Gdyby do tego doszło, to najpewniej Rosja nie poprzestałaby na tym i bylibyśmy świadkami dalszej eskalacji wojny. Zwłaszcza jeśli szantaż nuklearny Rosji okaże się skuteczny, a Zachód zrezygnuje z aktywnych działań kontreskalacyjnych, aby ograniczyć swobodę Rosjan w eskalacji konfliktu. W takim przypadku, po kilku tygodniach przegrupowań i przygotowań, Rosja prawdopodobnie wznowiłaby ofensywę w kierunku Odessy i Naddniestrza i prawdopodobnie zwróciłaby się przeciwko Kijowowi, aby ostatecznie obalić państwo ukraińskie. Pokonana militarnie i okrojona terytorialnie Ukraina musiałaby zdefiniować się na nowo: politycznie i organizacyjnie. Nieuchronnie stałaby się całkowicie zależna od Rosji. Ukraina w natarciu, Putin gra na zmęczenie wojną. "To działa na psychikę żołnierza" Rosja wyszłaby z wojny wzmocniona i zachęcona do bardziej zdecydowanej konfrontacji z Zachodem. Rosyjskie społeczeństwo, ogarnięte euforią militarnego triumfu, zjednoczyłoby się wokół flagi, znosząc trudności ekonomiczne spowodowane zachodnimi sankcjami. Ukraina nie stanowiłaby już strategicznego i politycznego wyzwania dla Moskwy. Narzucone warunki pokoju sprawiłyby, że pozostałaby ona strategicznie niezagrożona. Przegrana Zachodu pozostawiłaby Rosję w lepszej niż obecnie pozycji strategicznej wobec NATO. Zdominowałaby Morze Czarne, a na wschodniej flance NATO pogorszyłaby się sytuacja strategiczna Polski i państw bałtyckich, mimo wejścia Finlandii i Szwecji do sojuszu. Frustracja USA i niebezpieczne Chiny w tle W tym scenariuszu szczególnie niebezpieczny byłby także triumf Rosji w związku z szantażem atomowym. Rosja zostałaby zachęcona efektami dotychczasowego otwartego stosowania takich gróźb i stałaby się jeszcze bardziej agresywna. Dla Zachodu wyzwaniem byłoby wypracowanie skutecznej odpowiedzi na tę strategię. W efekcie stałby się bardziej niż obecnie podatny na szantaż nuklearny Rosji. Zimna wojna nie skończyła się, po prostu jesteśmy w drugiej jej fazie [OPINIA] Trwająca konfrontacja Rosja-Zachód, nazywana przez niektórych, w tym mnie, drugą zimną wojną, rozwijałaby się w nadchodzących latach w warunkach bardziej niekorzystnych dla Zachodu niż dotychczas. Zachód, który nie potrafił skutecznie odpowiedzieć na rosyjską wojnę z Ukrainą, wyszedłby z tego testu osłabiony geopolitycznie, wewnętrznie sfrustrowany i podzielony politycznie. Największym przegranym byłby sojusz NATO. Porażka najprawdopodobniej wywołałaby głęboki kryzys przywództwa w Europie Zachodniej i wymusiła reorganizację, zwłaszcza w kwestiach bezpieczeństwa. Dron bayraktar dla Ukraińców coraz bliżej. Padły serwery. "Zaraz zostaną naprawione, więc wracajcie!" Stany Zjednoczone, zniechęcone bezładną reakcją na wojnę i, w niektórych przypadkach, zwykłym defetyzmem swoich sojuszników, mogłyby zacząć tracić zainteresowanie wspieraniem bezpieczeństwa Europy. W obliczu tego wszystkiego Chiny niewątpliwie uległyby pokusie zwiększenia swoich wyzwań wobec Zachodu w obszarze Indo-Pacyfiku. Jeśli dojdzie do impasu Drugi wariant dotyczy możliwości zakończenia bitwy na Donbasie bez wyraźnego zwycięzcy. Na podstawie dotychczasowego przebiegu wydarzeń wydaje się to w pewnym stopniu prawdopodobne. Armia rosyjska może nie być w stanie okrążyć i zniszczyć armii ukraińskiej na Donbasie, a Ukraińcy nie zdołają odepchnąć Rosjan z powrotem na przedwojenne pozycje. Naturalną konsekwencją impasu może być polityczne poszukiwanie warunków dla tymczasowego (co najmniej) rozejmu i rozpoczęcie (zapewne przedłużających się) negocjacji pokojowych z udziałem uzgodnionych stron trzecich. Foto: ARIS MESSINIS/AFP / AFP Ukraiński żołnierz na Donbasie Taki rozwój wypadków może być również połączony, po pewnym czasie, z akceptowanym przez obie strony wprowadzeniem do strefy kontaktu obu armii międzynarodowych sił pokojowych i obserwatorów międzynarodowych. Długotrwałość procesu negocjacyjnego sprawi, że będzie to sytuacja zamrożonego konfliktu, jak na Donbasie przed wojną — tylko w mniej korzystnych dla Ukrainy okolicznościach. Strefa zamrożona obejmowałaby najprawdopodobniej tereny południowej Ukrainy oraz tzw. most krymski, łączący Krym z Rosją drogą lądową. To dałoby Rosji kontrolę nad zbiornikiem Kachowka i zapewniłoby dostawy słodkiej wody z Dniepru na Krym (przez Kanał Północnokrymski). Takie rozwiązanie nie mogłoby zostać szybko osiągnięte, zakładając niechęć stron do jego przyjęcia. Po pierwsze, Rosja prezydenta Putina może woleć odpowiedzieć na pat na Donbasie atakiem eskalacyjnym, stosując doktrynę podwyższania stawki, którą stosowała już w Ukrainie. Nie wiadomo też, czy Ukraina, niezagrożona w swoim suwerennym istnieniu po nierozstrzygniętej bitwie o Donbas, zaakceptowałaby zamrożenie wojny na czas być może nieokreślonych negocjacji pokojowych. Korespondent Onetu na Donbasie: to bardzo dziwna sytuacja Załóżmy, że takie postawy przeważają w Moskwie i w Kijowie. W takim przypadku moglibyśmy być świadkami kontynuacji walk w zwarciu, w których Ukraina próbowałaby odzyskać utracone terytoria na wschodzie i południu kraju. W takiej przedłużonej wojnie o mniejszej intensywności Ukraina mogłaby odnieść lokalne sukcesy taktyczne i stworzyć podstawy do lepszej pozycji przetargowej w przyszłych rozejmach i rozmowach pokojowych. Taki scenariusz mógłby stać się bardziej prawdopodobny i dać Ukrainie szansę na sukces, gdyby Zachód w swojej wojnie zastępczej z Rosją przeszedł na strategię kontreskalacyjną. Ograniczony sukces Ukrainy Wreszcie, jakie mogą być konsekwencje zwycięstwa Ukrainy w bitwie o Donbas i przynajmniej częściowego zwinięcia wojsk rosyjskich w tym regionie? Albo, jeszcze bardziej radykalnie, odzyskania przez Ukrainę pozycji przypominających przedwojenne status quo na północnym wschodzie — podczas gdy Rosja utrzymuje swoje okupowane terytoria na południu? Niestety, nie jest to prawdopodobny scenariusz — jeśli Zachód będzie trzymał się swojej obecnej pasywnej strategii w wojnie zastępczej z Rosją. Rosja już nie może wygrać w Ukrainie. Zaczyna się trzecia faza wojny [OPINIA] Po porażce operacyjnej na Donbasie Rosja przypuszczalnie nie pogodziłaby się z przegraną. Można oczekiwać, że będzie uparcie walczyć o utrzymanie jak najszerszych połaci okupowanego terytorium zarówno na Donbasie, jak i na południu kraju. W tym scenariuszu ryzyko eskalacji wojny, w tym z użyciem broni masowego rażenia, byłoby największe. Dobrze opisana rosyjska strategia odstraszania nuklearnego "eskalować, by deeskalować" wzywa do taktycznych uderzeń nuklearnych, jeśli jej siły konwencjonalne staną w obliczu klęski i zagrożone będą żywotne interesy państwa rosyjskiego. W przypadku tej wojny Moskwa mogłaby uciec się do takich środków, aby zapobiec utracie okupowanego mostu lądowego do Krymu, czyli wybrzeża Azowskiego na osi Mariupol-Chersoń. Foto: ARIS MESSINIS/AFP / AFP Ewakuacja cywilów z Łysyczańska na Donbasie Zagwarantowany dostęp lądowy do Krymu jest dla Rosji w tej wojnie sprawą strategicznie najbardziej krytyczną, ważniejszą niż wewnętrzne korzyści polityczne z aneksji Donbasu, nawet tylko wschodniego. Można nawet przypuszczać, że Rosja mogłaby być gotowa przełknąć ustępstwa na Donbasie, gdyby przegrała tam bitwę. W obronie korytarza do Krymu będzie jednak gotowa posunąć się do najdalszych granic, także z użyciem broni jądrowej. Kluczowa decyzja Zachodu W obecnych warunkach wstrzymanie działań wojennych i zamrożenie konfliktu mogłoby pozwolić Ukrainie na powrót do przedwojennych linii na Donbasie, ale nie na południu. Aby zmienić ten scenariusz, potrzebna byłaby radykalna zmiana w podejściu Zachodu. Tylko w przypadku, gdyby NATO odpowiedziało na groźby nuklearne prezydenta Putina, aktywnie naciskając na strategiczną deeskalację, powrót Ukrainy nad Morze Azowskie mógłby stać się bardziej realny. Międzynarodowe gwarancje dla Rosji lądowego dostępu do Krymu i zaopatrzenia półwyspu w słodką wodę z Dniepru wydawałyby się niezbędne do zamknięcia transakcji. Zachód nie ufa Rosji, że dotrzyma porozumienia o eksporcie zboża z Ukrainy Załamanie rosyjskiej agresji i sukces wspólnego wysiłku obronnego Ukrainy i Zachodu przyspieszyłby strategiczne zbliżenie Ukrainy i Zachodu oraz wzmocniłby wschodnią flankę NATO i UE. Jednocześnie osłabiłoby i poważnie odroczyło neozimnowojenne wyzwania i zagrożenia ze strony Rosji, pozbawionej przez długi czas zdolności ofensywnych. Pokonana Rosja musiałaby zrewidować swoje imperialne ambicje, co mogłoby przyspieszyć zmiany polityczne w tym kraju. Zwiększenie roli odstraszania nuklearnego Jednym ze szczególnie istotnych rezultatów przegranej przez Rosję wojny w Ukrainie byłby ostateczny dowód na słabość rosyjskich sił konwencjonalnych. Ta determinacja miałaby daleko idące konsekwencje, podnosząc rolę broni jądrowej w strategii obronnej Rosji i jej bieżącej konfrontacji z Zachodem. II zimna wojna stałaby się bardziej niż kiedykolwiek skoncentrowana na broni jądrowej, co wymagałoby znacznej aktualizacji strategii nuklearnej NATO, zwłaszcza w odniesieniu do niestrategicznych systemów broni jądrowej. Ukraińska kontrofensywa. Pierwsze zdobycze terytorialne Niezależnie od tego, jak się zakończy, wojna w Ukrainie z pewnością zmieni strategiczne środowisko bezpieczeństwa dla Sojuszu Euroatlantyckiego, zwłaszcza w regionie Europy środkowo-wschodniej. Nic już nie będzie takie jak przed nią, a okres pozimnowojennego odprężenia stanie się odległym wspomnieniem. Zstępuje na nas nowa faza zimnej wojny między Rosją a Zachodem. Wiele wskazuje na to, że bitwa na Donbasie ukształtuje wynik wojny i warunki, na jakich może się ona zakończyć. Istnieją szanse, że Ukraina jej nie przegra i zdoła obronić swoją polityczną przyszłość. Scenariusze te zależą jednak przede wszystkim od rodzaju i skali zaangażowania Zachodu we wspieranie wysiłku wojennego Ukrainy. Serwis Onetu w języku ukraińskim Jak doszło do ataku na Ukrainę. Od Pomarańczowej Rewolucji do Donbasu i Krymu Dziękujemy, że jesteś z nami. Zapisz się na newsletter Onetu, aby otrzymywać od nas najbardziej wartościowe treści.
Korona rezygnowała z województwa czernihowskiego i z ok. połowy ogromnego (ok. 250 tys. km kwadr.) województwa kijowskiego, czyli Zadnieprza. Sam Kijów, leżący po zachodniej stronie Dniepru, miał zostać przy Rosji tylko przez dwa lata, jako baza działań przeciw Kozakom Zaporoskim i Turcji. Po tym okresie miał wrócić do
organizowanie pospolitego ruszenia zarządzanie gwardią królewską zarządzanie finansami armii dowodzenie wojskiem Rekrutowała się ona z chłopów służących w majątkach królewskich, których zobowiązano do służenia w wojsku w zamian za zwolnienie ze świadczenia pańszczyzny. Do wojny z Rosją Stefan Batory wprzęgnął również kilkuset Kozaków zaporoskich, służących za pieniądze. Król zreorganizował także artylerię. Klasa 6 Historia walki w XVII wieku. POJĘCIA- Rzeczpospolita w XVII wieku Odkryj karty. autor: Olap28. Wojny z Rosją, Szwecją i Turcj Wojny ze Szwecją. Przyczyny: - pretensje Zygmunta III Wazy do szwedzkiego tronu. - przyłączenie Estonii do Polski. - Szwedzi chcieli kontrolować handel przez Morze Bałtyckie. - Szwedzi szukali ziemie do uprawiania. Skutki: - 1660r. - pokój w Oliwie. - Szwecja dostała północne Inflanty.